Decidèt lo municipi, aquest an, de carnavalejar gentament. Ambé leis enfants, leis escòlas, lei parents d'escolans... e mai lei vaïnèas tipicament occitanas !
Dau meme temps, leis emplegats de l'ensenhament segondari elei, decidèron d'un pauc gançalhar lo govèrn e son ministre tant Allègre. 
Mai vaquí que just a aqueu moment, l'i a lei regionalas e que lo FN si despatolha per far tombar la drecha dins sa banasta en Lengadòc, a Lion e mai mai...
Adonc, l'i a d'un caire la Canebiera qu'es clafida de pampalhetas mentre que deis escaliers de la gara Sant Carles devalan vèrs aquesta avenguda mondialament coneissuda, un molonàs de gents que son a carrejar de bandairòlas, d'unei reivendicativas, d'autrei politicas per aparar la democracia menaçada.
Puei, vaquí que si recampan la polícia per empachar lei manifestants de rejónher la Canebiera. La prefectura ordena que cale lo passa-carriera politicò-sindicau, qu'ane pas rejónher la Canebiera.
E de qué fan lo monde ? E ben, a despart deis organisaires que pòdon pas far passar sei camions, lei manifestants se transfòrman en carnavalejaires e toteis ensems, ambé leis autres de carnavalejaires, lei verais, ti devalan vèrs lo Pòrt Vièlh ! E sensa que degun s'en avise, aquò ti fote lo pati : lo Carnaval oficiau deven un carnaval contestatari, mai tot demorant gent e suau.
L'afaire s'acaba ambé lo vira-vira dei veituras deis escobilhaires, lo soleu e l'aiga dei lanças que netejan lei carrieras mentre que lei carnavalejaires son encara de còps a carnavalejar !
Espectacle subrerealista mai d'un subrerealisme qu'escapa a quasi totei estènt l'abitud d'aquesta fin de sègle onte se mesclan pèrda d'identitat e sens critic, onte es a nàisser bessai un usatgi democratic e de tolerància que sauprà usar d'un modernisme per ara bailejat per leis "elèits" mai deman per totei. "S'es pas verai es ben trobat", coma disiá ma grand.

Pèire ASSANTE